Yolumuzda latâif diye isimlendirilen ve insan vücudunda belli yerleri bulunan ve bu yerlere yoğunlaşarak belli miktarlardaki kelime-i tevhidi okuma usulüdür.
İlkönce latâifin adlarını, sonra hangi renk olduklarını ve dersin nasıl yapıldığını tarif edelim.
Bir mürid olarak bizim bilmemiz icap eden latâifin adedi şunlardır:
1. Latîfe-i KALB: Sol memenin iki parmak altı. Renk, SARI
2. Latîfe-i RÛH: Sağ memenin iki parmak altı. Renk, KIRMIZI
3. Latîfe-i SIR: Sol memenin iki parmak üstü. Renk, BEYAZ
4. Latîfe-i SIRR-I SIR: Sol memenin iki parmak üstü. Renk, BEYAZ
5. Latîfe-i HAFÂ: Sağ memenin iki parmak üstü. Renk, SİYAH
6. Latîfe-i AHFÂ: Göğsün ortası. Renk, YEŞİL
7. Latîfe-i NEFS: Alnın tam ortası.
8. Latîfe-i KÜLLİYE
Dersi Yapma Usulü
Mürid, yevmî zikrini yapıp bitirmeden önce, yani en son esmayı okuduktan sonra, 100 defa okuduğumuz İhlâs-ı şerîfi okumadan, bu ikisi arasında yukarıda yerlerini belirttiğim noktalara düşüncesini yoğunlaştırarak, her biri için en az otuz üçer (normali 100’er defa) defa Kelime-i Tevhîdi (LÂ İLÂHE İLLALLÂH) der, okur ve ötekine geçer.
Yani şöyle der:
“Latîfe-i kalbimin ıslahı için; Lâ ilâhe illallâh, Lâ ilâhe illallâh, Lâ ilâhe illallâh …”
Sayı tamam olunca, latîfe-i rûhumun ıslahı için der, belirtilen miktar kadar tevhîd okur. Son latîfe-i külliye de okunup bitirilince, dersin diğer geri kalan kısımları (100 defa İhlâs okuyup bitirme) ve yeniden Fâtiha-İhlâs okunuşuyla tamamlanır.
