“İhlâs, ameli sadece Allah için yapıp nefsin ve gösterişin gölgesinden arınarak kalbi O’nun rızasıyla doldurmaktır.”
Sevgili gönül dostum,
İhlâs olmadan hiçbir amel gerçek değerini bulamaz. Namaz da, oruç da, sadaka da, Kur’an tilaveti de… Hepsi, kalbin safiyetiyle değerlenir. Peygamber Efendimiz ﷺ buyurur:
“Ameller ancak niyetlere göredir. Herkese niyet ettiğinin karşılığı vardır.”
(Buhârî, Bed’ü’l-Vahy, 1)
Hz. Abdülkadir Geylânî (kuddise sirruh) der ki:
“İhlâs, nefsin arzularını öldürmek, ameli sadece Allah için yapmaktır. Kalbin en gizli köşesinden yükselen niyet, Allah’ın huzurunda en kıymetli hazinedir.”
(Fütûhü’l-Gayb)
İhlâs, kalbin Allah’a yönelişidir. Kalbin Allah’a dönmediği yerde bedenin çabası kuru bir şekilden öteye geçemez. Oysa ihlâs, gönülden yükselen sessiz bir zikirdir; Rabbine gizlice açılan bir pencere, kalbin mahrem fısıltısıdır.
Kur’an-ı Kerîm’de şöyle buyrulur:
“Hâlbuki onlar, dini yalnız Allah’a halis kılarak, O’na ibadet etmekle emrolunmuşlardı.”
(Beyyine, 98/5)
Hz. Geylânî (kuddise sirruh) şöyle buyurur:
“Bir kulun ameli, kalbindeki ihlâs kadar değerlidir. Gösteriş için yapılan ibadetler, kalbi kirletir; ama gizliden yapılan bir ibadet, göklere yükselen bir nur olur.”
(Fütûhü’l-Gayb)
Ey gönül dostum, ihlâs, dervişin iç âleminde derinleşen haldir. İnsanların rızasını gözetmek, amelin ruhunu örten bir perdedir. Hak yolunda olan bilir ki, ihlâs, “Allah bilsin, yeter” diyebilmektir.
Hz. Geylânî (kuddise sirruh) bir başka yerde şöyle buyurur:
“Bir ameli Allah için yaparsan, o amel kalbinde nur olur; riyaya kapılırsan, nefsin karanlığında kaybolur.”
(Fütûhü’l-Gayb)
Bugün kalplerimizi sosyal medyanın geçici övgüleri değil, Rabbimizin baki rızası aydınlatsın. O’nun nazarı kalplerdedir; gözler göremez, ancak ihlâsla atan bir kalp hisseder.
Gel ey gönül,
Her secdede, her dua anında, kendi nefsine soralım: “Bunu kimin için yapıyorum?”
Ve niyaz edelim:
“Allah’ım! Kalbimizi ihlâsla dirilt, amelimizi sırf Senin için kıl, bizi riyanın ve gösterişin karanlığından koru. Âmin.”
