İnsân-ı Kâmil, tasavvufun ulaşmak istediği insan tipolojisini çizmeye çalıştığı kadar tasavvuf felsefesinin bilgi-varlık problemini de ele almaktadır. Nesefî'nin eserinin özelliği dervişlere anlatıyormuş gibi bir üslup takip etmesi ve bu yolla her seviyede insana meseleyi anlatma başarısını göstermesidir. Bu açıdan eserin etkileri ve okuma oranı benzer eserlere göre yüksek olmuştur.
