Ashâbtan Vâsile b. el-Eskâ Hazretleri, yoksul bir zattı, Tebük Seferinden önce bir binek hayvanı arıyordu, Medine çarşısında:
“Kim bana ödünç olarak bir hayvan verirse, bana düşecek ganimeti onunla paylaşırım!” diye ilân ediyordu. Ensârdan bir zât, ona bir binek hayvanı vermeyi kabul etti. Vâsile, sefere gidip geldi, hissesine birkaç deve düşmüştü. Bunları ensârdan olan zata göstererek dilediğini almasını teklif etti. Fakat Ensârî, şu ilginç cevabı verdi: “Bunlar sana kalsın, çünkü ben bunlarda değil, fakat başka bir şeyde sana ortak olmak istemiştim.” Ensârînin ortak olmak istediği ganimet kuşkusuz, uhrevî ecir ve mükâfattı.[1]
